زمانی که صدای یک کلمه را در می آوریم، آن کلمه را تلفظ کرده ایم. در واقع «تلفظ انگلیسی» به شیوهای اطلاق میشود که ما صدای کلمات را در انگلیسی تولید می کنیم.
برای تلفظ کلمات، هوا را از ریههایمان از طریق گلو و تارهای صوتی و سپس از طریق دهان و از کنار زبان عبور میدهیم و بین دندانها و لبهایمان بیرون میآوریم.
برای تغییر صداهایی که میسازیم، معمولا از ماهیچههای دهان، زبان و لبها برای کنترل شکل دهان و جریان هوا استفاده میکنیم. اگر بتوانیم شکل دهان و جریان هوا را به درستی کنترل کنیم، تلفظ ما واضح تر می شود و دیگران راحت تر صحبت های ما را درک می کنند.
کسانی که به زبان های مختلف تسلط دارند، مایل هستند که ماهیچه های مختلف دهان خود را برای تلفظ بهتر، تقویت کنند. وقتی به یک زبان خارجی صحبت می کنیم، ممکن است ماهیچه های دهان ما برای آن زبان به خوبی رشد نکرده باشند و تلفظ آن برای ما دشوارتر باشد. با تمرین تلفظ زبان خارجی، عضلات ما تقویت می شوند و تلفظ بهتر می شود.
علاوه بر ایجاد صداهای مصوت و صامت صحیح با استفاده از ماهیچه های دهان، زبان و لب، جنبه های مهم دیگری نیز در تلفظ وجود دارد که عبارتند از:
استرس کلمه: تاکید بر هجاهای خاص در یک کلمه
استرس جمله: تأکید بر کلمات خاص در یک جمله
پیوند دادن: به هم پیوستن کلمات خاص
لحن یا آهنگ کلام: بالا و پایین رفتن صدای ما هنگام صحبت کردن
استرس کلمه، یک کلید جادویی برای درک مهارت گفتاری در زبان انگلیسی است. افراد بومی انگلیسی از استرس کلمه به طور طبیعی استفاده می کنند. استرس کلمات آنقدر برای آنها طبیعی است که حتی خودشان هم متوجه نمی شوند که از آنها استفاده می کنند. افراد غیر بومی که بدون استفاده از استرس کلمات با افراد بومی به زبان انگلیسی صحبت می کنند، با مشکل مواجه می شوند: درک صحبت های افراد بومی برای آنها دشوار است، به ویژه کسانی که سریع صحبت می کنند.
هجا، یک واحد تلفظی است که دارای یک صدای مصوت می باشد و ممکن است با صامت هم آمیخته شود یا نشود. یک هجا می تواند یک کلمه کامل یا بخشی از یک کلمه را تشکیل دهد. به عنوان مثال، Cat یک سیلابی، Monkey دو سیلابی و Elephant سه سیلابی است.
برای اینکه استرس کلمات را متوجه شوید و بتوانید از آنها استفاده کنید، باید با سیلاب ها یا هجاها آشنا شوید و آنها را درک کنید. هر کلمه ای از هجا ساخته شده است و دارای یک، دو، سه یا چند هجا است.
سیلاب ها و یا هجاهایی که استرس ندارند، کوچک یا بی صدا هستند. سخنرانان مسلط به زبان انگلیسی به هجاهای استرس دار گوش می دهند نه هجاهای بی استرس و کوچک. اگر از استرس کلمات در گفتار خود استفاده کنید، فورا و به طور خودکار تلفظ و درک مکالمه را در خود بهبود می بخشید.
سعی کنید هر بار که به انگلیسی گوش می دهید استرس را در کلمات مختلف بشنوید. اولین قدم شما شنیدن و تشخیص آن است. پس از آن، شما می توانید از آن استفاده کنید!
استرس کلمه در همه زبان ها استفاده نمی شود. برخی از زبان ها، برای مثال ژاپنی یا فرانسوی، هر هجا را با تاکید برابر تلفظ می کنند.
استرس کلمه یک گزینه اضافی یا اختیاری نیست که در صورت تمایل بتوانید آن را به زبان انگلیسی اضافه کنید. در واقع بخشی از زبان انگلیسی است! انگلیسی زبانان مسلط، از استرس کلمات برای برقراری ارتباط سریع و دقیق حتی در شرایط سخت استفاده می کنند.
استفاده صحیح و به جا از استرس در کلمات، باعث می شود که مخاطب ما سریع و به خوبی متوجه صحبت های ما شود. اگر از استرس کلمات به درستی استفاده نکنیم باعث گیجی و یا سردرگمی شنونده خواهد شد. پس استرس کلمه در برقراری مکالمه و سخنرانی بسیار مهم و موثر است.
برخی از قوانین برای استرس کلمه وجود دارد که استرس بر روی کدام هجا قرار بگیرد. اما قوانین نسبتا پیچیده ای هستند! بهترین راه برای یادگیری، تجربه است.
با دقت به مکالمه های انگلیسی گوش دهید و سعی کنید احساسی نسبت به “موسیقی” زبان ایجاد کنید. هنگامی که یک کلمه جدید را یاد می گیرید، باید الگوی استرس آن را نیز یاد بگیرید. اگر دفتری مخصوص واژگان انگلیسی دارید، کلمه جدید را یادداشت کنید و مشخص کنید کدام هجا استرس دارد. اگر نمی دانید، می توانید به یک فرهنگ لغت نگاه کنید. همه دیکشنری ها املای آوایی یک کلمه را بیان می کنند.
دو قانون بسیار ساده در مورد استرس کلمات وجود دارد:
- 1- یک کلمه فقط یک استرس دارد. (یک کلمه نمی تواند دو استرس داشته باشد. اگر دو استرس بشنوید، دو کلمه را شنیده اید. دو استرس نمی توانند در یک کلمه باشند. درست است که در برخی کلمات یک استرس ثانویه وجود دارد. اما استرس ثانویه بسیار کمتر از استرس اصلی [اولیه]، و فقط در کلمات طولانی استفاده می شود.)
- 2- ما فقط می توانیم بر حروف صدادار تاکید کنیم (استرس کلمه بگذاریم)، نه حروف بی صدا.
در اینجا چند قانون پیچیده تر وجود دارد که می تواند به شما کمک کند بفهمید استرس را کجا قرار دهید. اما قرار نیست آنها را حفظ کنید یا حتما یاد بگیرید، زیرا استثناهای زیادی در آنها وجود دارد. بهتر است سعی کنید موسیقی زبان را “احساس” کنید و استرس را به طور طبیعی اضافه کنید.
کلمات دو هجای زیادی در زبان انگلیسی وجود دارد که با تغییر استرس، معنی و ظاهر آن کلمه تغییر می کند.
استرس جمله، موسیقی گفتاری انگلیسی است. مانند استرس کلمه، استرس جمله هم می تواند به شما در درک گفتار انگلیسی، حتی صحبت کردن انگلیسی سریع خودتان کمک کند. استرس جمله چیزی است که به انگلیسی ریتم یا ضربان می دهد. همانطور که قبلا گفته شد، استرس کلمه بر روی یک هجا در یک کلمه تاکید دارد.
استرس جمله عبارت است از تاکید بر کلماتی خاص در یک جمله. اکثر جملات دارای دو نوع اصلی کلمه هستند:
- 1- کلمات محتوایی: کلمات محتوایی کلید واژه یک جمله هستند. آنها کلمات مهمی هستند که حامل معنی یا مفهوم هستند. در واقع دارای محتوای واقعی هستند.
- 2- کلمات ساختاری: کلمات ساختاری کلمات مهمی نیستند. آنها کلمات کوچک و ساده ای هستند که جمله را از نظر دستوری درست می کنند. آنها به جمله شکل صحیح ساختار آن را می دهند.
اگر کلمات ساختاری را از جمله حذف کنید، احتمالاً همچنان جمله را متوجه خواهید شد. اما اگر کلمات محتوایی را از جمله حذف کنید، جمله را متوجه نمی شوید. در واقع جمله هیچ معنا و مفهومی ندارد.
سلب مسئولیت: با مَداد صرفا باز نشر کننده این متن از منبع رپورتاژ است و مسئولیتی درباره محتوای آن ندارد.
No Comment! Be the first one.