به گزارش گروه بازار خبرگزاری آنا، درد در جلوی زانو یکی از شکایات اصلی در بین ورزشکاران است. شایعترین علت این درد، زانوی دوندگان یا درد پاتلوفمورال است. با این حال هر درد حس شده در جلوی زانو، زانوی دوندگان نیست. کلید پایان دادن به زانودرد، پیدا کردن علت و رفع آن بوده که میتواند به سن، سطح فعالیت و نوع ورزش انجام شده بستگی داشته باشد. علل ایجاد درد جلوی زانو چیست و چگونه میتوان درد جلوی زانو را درمان کرد؟
ساختارهای مهم جلوی زانو چیست؟
زانو مفصل پیچیدهای بوده که از 3 استخوان ران، درشت نی و کشکک ساخته شده است. این مفصل دارای 3 کمپارتمان داخلی، خارجی و پاتلوفمورال است. تاندونها و رباطهای محکمی در این مفصل استخوانها را در کنار یکدیگر نگه میدارند. ازجمله دیگر ساختارهای مهم میتوان به پدهای چربی و بورسها اشاره کرد.
در طی حرکت مفصل زانو، استخوان کشکک در جلوی آن حرکت میکند. استخوان کشکک یا پاتلا اهرم مهمی برای افزایش قدرت مفصل زانو به شمار میرود.
علل شایع درد جلوی زانو
ورزشکاران و افرادی که فعالیت سنگینی دارند به عارضههای شایعی در جلوی زانو مبتلا میشوند. «این نوع زانو درد شایعترین و مخربترین آسیب واردهشده به زانو در بین زنان است».
زانوی دوندگان
زانوی دوندگان که با نام درد مفصل پاتلوفمورال نیز شناخته میشود در دوندگان و دوچرخه سواران شایع است. باور بر این است که افزایش فشار بین استخوان کشکک و جلوی مفصل زانو باعث ایجاد این درد میشود. این افزایش فشار به علت دویدن و دوچرخه سواری زیاد و همچنین ضعف یا عدم تعادل قدرت در عضلات ایجاد میشود.
به طور کلی پزشک از شما میخواهد تا تمریناتی مثل اسکات و لانج را برای ایجاد دوبارهی درد انجام دهید. معمولاً روشهایی مثل گرافی با اشعهی ایکس و اسکن MRI طبیعی گزارش میشوند.
اکثر موارد درد مفصل پاتلوفمورال با توانبخشی مناسب توسط یک فیزیوتراپیست باتجربه برطرف میشوند. همچنین روشهای درمانی برای اصلاح عدم تعادل عضلات ران مثل گرفتگی همسترینگ، ضعف عضلات باسن و صافی کف پا توصیه خواهند شد. معمولاً تقویت عضلات زانو و ران برای درمان این عارضه مفید هستند. همچنین باندپیچی یا تیپینگ استخوان کشکک، تغییر در فعالیتها و طب سوزنی نیز میتوانند به شما کمک کنند.
نکاتی برای درمان درد مفصل پاتلوفمورال
- کاهش فعالیتهای تشدید کننده مثل دویدن
- استفادهی منظم از کمپرس یخ به منظور کاهش التهاب
- استفاده از ژل وولارول در جلوی زانو میتواند مؤثر واقع شود. بعضاً استفاده از داروهای ضدالتهاب مثل ایبوپروفن نیز لازم خواهد بود
- بریس زانو با سوراخ وسط نیز میتواند درد در طی برخی فعالیتها مثل باشگاه یا دویدن را کاهش دهد
- بعضاً تزریقاتی به منظور کاهش درد به خصوص در صورت وجود دژنراسیون در زانو انجام میشوند
پارگی مینیسک
مینیسک ها در بین استخوان فمور (ران) و تیبیا (درشت نی) قرار گرفته و نقش ضربه گیر را ایفا میکنند. مینیسک داخلی در سطح داخلی زانو و مینیسک خارجی در سطح خارجی قرار گرفتهاند.
پارگی مینیسک معمولاً زمانی ایجاد میشود که ورزشکار یک چرخش انجام داده ولی کف پا بر روی زمین بوده و زانو خم شده باشد. در صورت شک به پارگی مینیسک، متخصص ارتوپدی معاینات لازم را انجام داده و گرافی ساده یا اسکن MRI برای شما درخواست میکند تا پس از تأیید این تشخیص بتوان برای درمان اقدام کرد.
درمان پارگی مینیسک به اندازه و موقعیت پارگی بستگی دارد. ازجمله عوامل تاثیرگذار دیگر میتوان به سن، سطح فعالیت و آسیبهای مرتبط اشاره کرد. بخش خارجی مینیسک که به آن ناحیهی قرمز گفته میشود، خونرسانی مناسبی داشته و در صورت ایجاد پارگیهای کوچک میتواند خود را ترمیم کند. در مقابل، دو سوم داخلی مینیسک که به آن ناحیهی سفید می گویند خونرسانی خوبی نداشته و پارگیهای ایجاد شده در آن به دلیل نبود مواد مغذی کافی به خودی خود بهبود پیدا نمیکنند.
خوشبختانه همهی پارگیهای مینیسک نیازمند جراحی نخواهند بود. اگر زانوی شما پایدار بوده، قفل نکرده و علائم برطرف شوند میتواند به درمانهای بدون جراحی اکتفا کرد.
نکاتی برای درمان پارگی مینیسک
برای تسریع بهبودی میتوانید:
- به زانو استراحت دهید.
- بر روی زانو یخ بگذارید.
- بر روی زانو فشار وارد کنید.
- زانو را بالا نگه دارید.
- داروهای ضد التهاب مصرف کنید.
- از تمرینات کششی و تقویتی برای کاهش فشار وارد شده به زانو استفاده کنید و از فعالیتهای پربرخورد مثل دویدن و پریدن بپرهیزید.
پارگی رباط صلیبی زانو
مطالعات مختلف نشان دادهاند که ورزشکاران، مخصوصا خانم ها در خطر ابتلا به پارگی رباط صلیبی زانو قرار دارند. باور بر این است که این امر در اثر تفاوتهای فیزیکی، قدرت عضلانی و کنترل عصبی عضلانی ایجاد شده است. ازجمله علل دیگر میتوان به تفاوت در لگن و اندام تحتانی، شل بودن رباطها و تأثیر استروژن بر رباطها اشاره کرد.
زمانی که رباط صلیبی آسیب میبیند ممکن است صدایی از زانو شنیده شده و احساس کنید زانوی شما خالی کرده است. پس از آن زانو ورم کرده ولی ممکن است بدون درمان نیز درد آن برطرف شود. البته با ادامهی فعالیت ورزشی مجدداً درد شما تشدید خواهد شد.
درمان پارگی رباط صلیبی بسته به نیازهای هر بیمار متفاوت خواهد بود. برای مثال ورزشکاران جوانی که به چالاکی برای ورزش کردن نیاز دارند برای بازگشت بی خطر به ورزش نیازمند عمل جراحی خواهند بود. افراد مسنتر که فعالیت کمتری دارند ممکن است بتوانند بدون انجام جراحی سبک زندگی آرام تری را در پیش بگیرند.
چه با انجام عمل جراحی و چه بدون آن، توانبخشی نقشی حیاتی در بازگشت شما به فعالیتهای اولیه خواهد داشت. برنامهی فیزیوتراپی به شما کمک خواهد کرد تا قدرت و حرکات قبلی زانو را بازیابید.
در صورت انجام جراحی، فیزیوتراپی بر بازگشت حرکت به مفصل و عضلات اطراف آن متمرکز خواهد بود. پس از آن نیز یک برنامهی تقویتی برای حفاظت از رباط جدید ارائه خواهد شد. در این برنامه فشار وارد شده بر روی رباط به تدریج افزایش پیدا میکند. هدف نهایی از توانبخشی، بازگشت فرد به عملکرد خود در سطح اولیه خواهد بود.
تاندونیت چهارسر ران
تاندونیت چهارسر ران نسبت به تاندونیت پاتلار شیوع کمتری داشته ولی یکی از دلایل مهم درد جلوی زانوست. تاندون چهارسر، عضلهی بزرگ چهارسر ران را به بالای استخوان کشکک یا پاتلا متصل میکند. این تاندون نیز همانند تاندون پاتلا، نیرو را از ساق و کف پا به تنه منتقل میکند.
معمولاً تاندونیت چهارسر در ورزشهای پرشی مثل کراس فیت، راگبی و والیبال شایع است. معمولاً فرد در اثر افزایش ناگهانی تمرینات خود دچار تورم و آسیب این تاندون میشود. به علاوه این عارضه در افراد مسنتر که دچار کلسیفیکاسیون تاندون چهارسر شدهاند نیز دیده میشود. می دانیم که کلسیفیکاسیون یکی از دلایل ناراحتی و درد در تاندون است.
پزشک به منظور رد کردن دیگر علل درد جلوی زانو مثل آرتروز کشکک، گیر افتادگی بافت چربی، پارگی مینیسک، بورسیت پس آنسرین، زانوی خدمتکاران و تاندونیت پاتلا معایناتی را انجام خواهد داد.
به طور کلی پزشک برای درمان این عارضه از روشهای ساده شروع خواهد کرد. برای مثال ممکن است اصلاحات حرکتی (کاهش تمرینات پرشی)، ماساژ بافت نرم، داروهای ضدالتهاب مثل ایبوپروفن و تمرینات تقویتی به کار گرفته شوند. به طور کلی تمرینات تقویتی که عضلات چهارسر ران را هدف قرار میدهند میتوانند درد تاندون را تسکین دهند. این تمرینات باید تحت نظر پزشک انجام شوند.
در صورت پاسخگو نبودن درمانهای ساده از روشهای دیگر استفاده خواهد شد. ازجمله این روشها میتوان به تیپینگ، شاک ویو تراپی و تزریقات اشاره کرد. شاک ویو تراپی مخصوصاً در موارد وجود کلسیفیکاسیون در تاندون چهارسر بسیار مؤثر خواهد بود. درنهایت عمل جراحی تنها برای مواردی در نظر گرفته میشود که به هیچ روش درمانی دیگری پاسخ نداده باشند.
انتهای پیام/ر
No Comment! Be the first one.