به گزارش گروه بازار خبرگزاری آنا افراد مبتلا به پارکینسون پیشرونده، نیازمند مراقبت دائمی ایمن و مؤثر هستند. ممکناست زمانی فرابرسد که شما قادر نباشید از عضو خانوادهتان اینگونه در خانه مراقبتکنید؛ در چنین حالتی باید به فکر بردن وی به خانهی سالمندان باشید.
مطمئناً نگهداری فرد مبتلا به پارکینسون در خانه مزایایی دارد؛ محیط خانه برای این فرد، آشنا و راحت است و شما هم برای دیدن وی نیازی به سفرکردن یا پیمودن مسافتی طولانی ندارید. برخلاف چالشهای پرستاری، رابطهی شما با فرد مبتلا به پارکینسون بهمرورزمان بهتر خواهدشد. همچنین در هزینهها به میزان قابلتوجهی صرفهجویی خواهدشد. ازطرفدیگر، با پیشرفت بیماری این عزیز شما و بیشترشدن نیازها، نگهداری این فرد در خانه باعثخواهدشد که شما مجبورشوید یا به خودتان برسید و یا او.
تصمیمهای سخت
بدونشک تصمیم برای انتقال عضو خانوادهتان به خانهیسالمندان یک پروسهی عاطفی است. بنابه گفتهی بسیاری از افراد، این تصمیم، سختترین تصمیم زندگی است. آمادهی این باشید که به دلکندن و رهاکردن متهمشوید و احساس گناه و عذابوجدان داشتهباشید.
خوشبختانه، نکتهای که ذکرمیشود به شما و فرد مبتلا به پارکینسون کمکخواهدکرد تا بر احساسات منفی غلبهکنید: انتقال به خانهی سالمندان باعث اختلال در نقش پرستاری شما نخواهدشد. بسیاری از افراد خانواده، بعد از انتقال فرد به خانهی سالمندان، زمان زیادی را در آنجا در کنار او می گذرانند. باید بیماری پارکینسون (PD) وی را به کارکنان توضیحدهید و برای رفع نیازهای این عضو خانوادهتان همیشه حاضرباشید.
ممکناست عزیزتان امکانات خانهی سالمندان را بپسندد اگر:
- افزایش دسترسی به فعالیتهای اجتماعی موجود در محل اقامت
- امکان دسترسی به پزشک و متخصصین توانبخشی در محل
- محیط مناسبتر را مشاهده کند.
- در دسترسبودن کارکنان در تمام ساعات شبانهروز
در خانهی سالمندان چه مراقبتهایی انجاممیشود؟
در خانههای سالمندان دو نوع مراقبت انجاممیشود:
- مراقبت پایه: این مورد شامل کمک به فرد برای حفظ تواناییاش بهمنظور انجام فعالیتهای روزانه، مانند امور شخصی و سرپا بودن است. همچنین آنها حواسشان هست که به فرد رسیدگیشود و امنیت داشتهباشد.
- مراقبت ویژه (مراقبت حرفهای): این مورد نیازمند یک پرستار برای مراقبت منظم و درمان است. خدمات ویژه (مراقبت حرفهای) شامل خدماتی که توسط متخصصین آموزشدیده ارائهمیشود، مانند فیزیوتراپی، کاردرمانی و تنفسدرمانی، نیز هست.
از کجا بدانم که آیا میتوانم از فرد در خانه مراقبتکنم یا خیر؟
بهمنظور تصمیمگیری برای اینکه از عزیزتان که مبتلا به پارکینسون است در خانه مراقبتکنید یا خیر، باید عوامل زیر را درنظربگیرید:
- مراقب سالمند، پرستار سالمند باشد یا خواه خودتان باشید، باید کارهای نامرتبط با مراقبت کمی داشتهباشد، (کارمندبودن باعثمیشود که مراقبت خانگی، جامع و خوب نباشد).
- خانه باید به اندازهی کافی بزرگ و مناسب باشد تا بتواند متناسب با نیازهای فرد مبتلا به پارکینسون، ازجمله: فضای کافی برای صندلی بالابر، واکر، ویلچر، میز کنار تخت و امکانات پزشکی دیگر باشد. دوری در خانه بزنید تا مطمئنشوید که دسترسی به همه چیز آسان است.
- همهی اتاقها باید همسطح باشند. محیط خانه باید ایمن باشد و بیشترین استقلال را برای فرد ایجادکند. تغییرات ساختاری لازم، مانند: رمپ، نرده، تغییرات سرویس بهداشتی و … باید درنظرگرفتهشود.
- برای دارودادن به فرد مبتلا به پارکینسون در زمان مشخص، همچنین غذادادن، کمک برای انجام کارهای شخصی، تمیزکردن خانه، حملونقل و همنشینی میتوان برنامهریزی کرد.
*اگر مراقب مسئول، فردی است که برای مراقبت شبانهروزی استخدامکردهاید، حواستان به حضور همیشگی این فرد در خانهتان هم باشد؛ اگرچه دیگر نیازی نیست کارهای روزانهتان را انجامدهید، اما زندگیکردن فردی دیگر در خانهی شما، ممکناست باعث استرس و ناراحتی شما شود.
مراقبت خانگی در شرایط زیر، مناسب نیست:
- از لحاظ مالی امکانش وجودنداشتهباشد (مثلاً وقتی که خانواده فرد مجبورشوند فرد دیگری را استخدامکنند). بسیاری از افراد فکرمیکنند که بیمه هزینهی مراقبت در منزل را میپردازد، اما قیودی دارد (فرد باید کاملاً زمینگیر باشد و نیازمند مراقبت حرفهای دائمی باشد).
- محدودیتهای خانوادگی اجازهی این کار را ندهد (زمان، فضا، حضور کودک در خانه).
- ناتوانشدن جسمی و روحی مراقبین
- شرایط بیمار بهگونهای باشد که نیازمند مراقبت حرفهای یا شبانهروزی باشد.
- مناسب نبودن شرایط ساختاری خانه.
- افراد مبتلا به پارکینسون، ترجیحمیدهند که مستقل از خانواده زندگیکنند.
در خانهی سالمندان، چه خدماتی ارائهمیشود؟
خدمات ارائهشده در خانه سالمندان، در جاهای مختلف متفاوت است. این خدمات اغلب عبارتند از:
- اتاق و تخت
- بررسی داروها
- مراقبت شخصی مانند لباسپوشیدن، حمامکردن و دستشویی رفتن.
- مراقبت اورژانسی 24ساعته.
- فعالیتهای اجتماعی و تفریحی.
چگونه میتوانیم بهترین خانهی سالمندان را پیداکنیم؟
پیداکردن بهترین خانهی سالمندان، زمانبر است. باید قبل از اینکه به مرحلهی انتقال فرد برسید، پیداکردن خانهی سالمندان مناسب را شروعکنید. معمولاً زمانی طولانی باید منتظر بمانید. برنامهریزی قبلی باعث راحتترشدن گذار به مرحلهی انتقال به خانهی سالمندان خواهدشد.
خانواده و مراقبین باید دربارهی خدمات موردنیاز صحبتکنند. قبل از تماسگرفتن با خانههای سالمندان، ببینید که چه خدماتی برای شما مهم هستند. ببینید که چه خدماتی و در چه زمانی لازمدارید.
باید خانهی سالمندان نزدیک شما باشد تا مرتباً به عزیزتان سربزنید و باعث شادی وی شده و انتقال به خانهی سالمندان را برای او دلپذیرکنید.
خوب است که قبل از ضروریشدن انتقال، چند جا را ببینید تا بدانید که چه انتخابهایی میتوانید داشتهباشید. این کار باعثمیشود که برای تصمیمگیری فرصتداشتهباشید و نسبت به اجبار ناگهانی (بعد از بستریشدن در بیمارستان و مرخصشدن و اطلاع از اینکه باید در فرصت کمی جایی پیداکنید)، استرس کمتری داشتهباشید. برای بررسی محیط و امکانات، از یک دوست یا مراقب سالمندان، کمکبگیرید.
انتهای پیام/ ر
No Comment! Be the first one.